RPG onderscheidt zich van andere methodes door haar originele benadering van de statische functie. De zogenoemde statische functie bestaat uit een complex systeem van neuromusculaire coördinatie betrokken bij de handhaving van een positie van ons lichaam in de ruimte. Dit is een essentieel element dat samen met de dynamische functie de bewegingen van ons lichaam mogelijk maakt.
De dynamische functie van de spieren is meer uitgebreid bekend, waardoor we de spieren als “de motor voor bewegingen” beschouwen.
Daarnaast verricht ons spierstelsel dus ook een “statisch werk”. Het stabiliseren van de lichaamsdelen om een beweging te kunnen uitvoeren valt onder de statische functie en is zeker even belangrijk als de dynamische functie.
Dankzij de statische functie kunnen we een bepaalde positie X of Y handhaven, zittend of rechtop, achter het stuur of werken op een toetsenbord, etc.
Via de studie van de “statische” functie kunnen we een beter inzicht krijgen in de aandoeningen van het neuromusculaire systeem, die achter die functie schuilt. De spier die instaat voor de statische functie is onafgebroken samengetrokken en heeft voortdurend de neiging zich in een steeds kortere houding vast te zetten. Zo treedt er stijfheid op en op termijn trekt de spier tot in de diepte van zijn structuur samen: het aantal sarcomeren (het samentrekbaar deel van de spier) neemt in de lengte van de spier af.
Door hun statische functie hebben de spieren rond de wervelkolom onophoudelijk de neiging om korter te worden. De plaats waar die stijfheid optreedt, kan van persoon tot persoon verschillen.
Door letsels, langdurig aangenomen houdingen en bewegingen die in het dagelijks leven of bij het uitoefenen van sport of van een beroep veelvuldig worden herhaald, kan spierweefsel minder rekbaar en korter worden. Spieren die zo samengetrokken of verkort zijn, remmen de bewegingen af, wijzigen de houding en veroorzaken instabiliteit in de gewrichten. Ze kunnen leiden tot verlies van bewegelijkheid van de gewrichten en veroorzaken pijn, ontstekingen en degeneratie van kraakbeen, spieren en pezen.
Een RPG-behandeling heeft altijd tot doel om de spieren, die door hun statische functie zijn samengetrokken, weer te verlengen.
Tijdens de RPG-behandeling wordt gebruik gemaakt van bepaalde lichaamshoudingen die posturen worden genoemd.
Met deze posturen kunnen de verschillende spierketens in totaliteit gerekt worden, zodat de verkortingen opgeheven worden en de fysiologie van de gewrichten weer hersteld wordt. Ieder individu compenseert anders met verschillende spierverkortingen, uniek voor die persoon. Bij de behandeling wordt rekening gehouden met de individualiteit van de aandoening.
“Geen twee mensen zijn gelijk en dus zijn ook geen twee pathologieën gelijk. En het is de bedoeling dat we de personen behandelen en niet hun aandoeningen” (Philippe Souchard).
NVRPG 